වෛද්‍යවරුන් ද, අලුගෝසුවන් ද?

වෛද්‍යවරුන් ද, අලුගෝසුවන් ද?

සිළුමිණපුවත්පතේ පල වූ ලිපියක් නිසා මෙම ලිපිය ලිවීමට සිතුනි

තනූජා ඒකනායක මහත්මියට පස් නිවුන් දරු උපතක් සිදුවීම පිළිබඳ සිදුවීම විස්තර කරන එම කටයුතු වලට මූලිකත්වය ගත් වෛද්‍ය සිසිර රණරාජා මහතා තමා මෙම යුවලට කලල දෙකක් ගබ්සා කිරීමට යෝජනා කල බව පවසයි. මේ ඔහු ගේම වචනයි

“දරුවන් පස් දෙනකු ගර්භාෂයේ වැඩෙනවා කියන්නේ ලොකු අවදානමක් සහිත ක්‍රියාවලියක්. ඒ නිසා මම කිහිපවතාවක් ම ඇයට කියා සිටියා දරුවන් තිදෙනෙක් හදා ගැනීමෙන් මවගේ අවදානම අඩු කර ගත හැකි බව. නමුත් ඇය හෝ ඇගේ ස්වාමියා කිසිම අවස්ථාවක ඊට කැමැත්තක් දැක්වූයෙම නැහැ.”

මෙහි දී ඇති වන ගැටලුව කිහිප වරක් දැන් වූයේ මන්ද යන්නයි. එසේම ඔහුට ජනමාධ්‍යයකට මේ ගැන  ප්‍රසිද්ධියේ (වීරයෙක් මෙන්) පැවසීමට ශක්තියක් ලැබුණේ කෙසේ ද? සහ ඔහු ගබ්සාවට පක්ෂ ද නැද්ද යන කරුණයි.

තනූජා ඒකනායක මහත්මිය ගැබ් ගත්තේ ඉන්දියාවේ දී කරගත් නළදරු ප්‍රතිකාර ක්‍රමයකිනි. මෙහි දී සිදු වන සාමාන්‍ය ක්‍රියාවලිය වන්නේ ඩිම්බ කිහිපයක් ස්ත්‍රියගෙන් ලබාගෙන එය කෘතිමව සංසේචනය කර කලල තරමක් වැඩීමට සලස්වා වඩාත් නිරෝගී කලල 3ක් ගර්භාශයක තැන්පත් කිරීමයි.

ඉතිරි කලල?

ඉතිරි කලල විනාශ කරයි . වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණ වලට අවශ්‍ය පියවි සෛල (stem cell, නිර් විකරිත සෛල යනුවෙන් හැඳින්වීම වඩා සුදුසු යැයි සිතමි) ලබා ගැනීමේ ප්‍රධාන ප්‍රභවය වන්නේ මෙම අත්හරින ලද කලලයි. ගබ්සාවට විරුද්ධ විදේශීය සංවිධාන මෙම නළදරු ක්‍රම නිසා සිදු වෙන ගබ්සාවට ද එරෙහිව හඬ නගයි.

තනූජා ඒකනායක මහත්මිය සහ ඇගේ සැමියා ගබ්සාවට විරුද්ධ අය බව පැහැදිලි ය.  ඇති වන අවදානම ගැන දැනගෙනම කලල 5ම තැන්පත් කර ගැනීමට තීරණය කර ඇත්තේ එනිසා ය.

එවැනි අයට ගබ්සා කර ගැනීමට පෙරෙත්ත කිරීමට බටහිර වෛද්‍ය වරයෙක්ට ඇති අයිතිය කුමක් ද?

කලයුත්ත.

සෞඛ්‍ය හේතු මත ගබ්සාවක් කිරීමට අත්‍යවශ්‍ය වන විට වෛද්‍යවරයාට ඒ ගැන ගැබිනි ස්ත්‍රියට එක් (1) වරක් පමණත් දැනුම් දීමටත් ඒ වෙනුවට කල හැකි විකල්ප ප්‍රතිකාර ක්‍රම සහ එයින් ඇති වන අවධාන ම ගැන පැහැදිලිව දැනුම් දීමටත් අයිතියක් ඇත එහි ගැටලුවක් නැත. යම් හේතුවක් නිසා ගබ්සාව ප්‍රතික්ෂේප කල හොත් නැවත නැවත පෙරෙත්ත කිරීමට වෛද්‍යවරයාට අයිතියක් නැත (එය කඩේ යාමකි). මෙම සිද්ධියේ දී තනූජා ඒකනායක මහත්මිය සහ ඇගේ සැමියා පැහැදිලි මතයක සිටීමත් ඔවුන් බටහිර වෛද්‍යවරයෙකු ලඟ දෙකට නැමෙන මට්ටමේ පහත් සමාජ තලයක් නියෝජනය නො කිරීමත් නිසා ගබ්සා දෙකක් වැලකිනි යම් හෙයකින් ඔවුන් දුප්පත් නූගත් යුවළක් විනි නම් වෛද්‍යවරුන් , හෙදියන් හා පවුල් සෞඛ්‍ය සේවිකාවන්ගේ පෙරෙත්තය මත ගබ්සාවට යොමු වීමට ඉතා ඉහල ඉඩක් පැවතුනි. ලංකාවේ බටහිර වෛද්‍යවරුන් බහුතරය ගබ්සාව වෙනුවෙන් කඩේ යන්නන් (ගබ්සාවාදීන් බව මතක තබා ගන්න, වෛද්‍ය පීඨවල දී කාර්ලෝ ෆොන්සේකාගේ වර්ගයේ ගුරුවරුන් ඔවුන්ගේ මොළ ශෝධනය [Brain wash] කර ඇත, මට ලංකාවේ ජනාධිපති වීමට හැකිවුව හොත් මා මුලින් ම කරනුයේ බෞද්ධ සිසුන්ට වෛද්‍ය පීඨ වලට ඇතුළු වීම තහනම් කිරීමයි.)

මෙයට සමාන වෙනත් සිද්ධි කිහිපයක් සඳහන් කිරීමට ද කැමැත්තෙමි.

නාලක ගුණවර්ධන මහතාගේ වෙබ් අඩවියේ සඳහන් ලිපියක දැක්වෙන පරිදි(සිවුමංසල කොලූගැටයා #137: නව සියවසට නවීකරණය වූ ‘භූතයෝ’) 70 දශකයේ ගාලූ මහ රෝහලේ සර්වාංග රෝග විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා තම රෝහලේ රෝගීන්ගේ අත්වල ගැට ගසා තිබූ ඇප නූල් බලෙන් කප්පවා ඇත

අන්තර් ලිංගික ඇමරිකානු දරුවකුට වෛද්‍ය වරයා විසින් කල අපචාරයක් ගැනමෙයින් දැක්වේ.

කන්‍යාභාවය ගැන කියා දීමේ දී බටහිර වෛද්‍යවරයා කරුණු වසන් කිරීමෙන් පක්ෂග්‍රාහී වීම සිදුකරයි එම අවයවය සෑම ස්ත්‍රියකට ම නැති බව පවසන ඔහු මිනිස් ස්ත්‍රීන් බහුතරයකට එය පිහිටා ඇත්තේ මන්ද යන්නත්, වෙනත් සතුන්ට එය නැත්තේ මන්ද යන්නත් සඟවා කන්‍යාභාවයේ පරිණාමික වැදගත්කම වසංකරයි.

නුවර එලිය රෝහලේ මුස්ලිම් වෛද්‍යවරියකට දරුවන් ලද කාන්තාවන් සදාචාර සම්පන්න නොවන අන්දමින් වඳ සැත්කම් වලට යොමු කල බවට ගිය වසරේ දී චෝදනා එල්ල විය(මෙහි දී මුස්ලිම් ද නැද්ද යන්න වැදගත් නොවේ). 

මම යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවෙක් නොවන නමුත් එම ආගම අදහන මිතුරන්ගෙන් පොත්පත් ලබාගෙන  කියවා ඇත ඔවුන්ගේ ආගමික විශ්වාස යන්ට අනුව ඔවුන් ලේ දන් දීම හා ලබා ගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කරයි. මෙම නිසාම සමහර විට ඔවුන්ට වෛද්‍යවරුන්ගේ හිරිහැර වලට ලක් වීමට සිදු ව ඇත.

අප වෛද්‍යවරුන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් විවේචනය කරන්න පුරුදු වී ඇත්තේ ඔවුන් රෝගි ජීවිත ඇපයට තබා වෘත්තීය අරගල කරන විට පමණි නමුත් අන් අවස්ථාවලත් වෛද්‍යවරයා කටයුතු කරන්නේ මැර දේශපාලනඥයෙකුට නො දෙවෙනි ලෙස ය මෙයට හොඳම විසඳුම වන්නේ රෝගීන් හා ඔවුන්ගේ භාර කරුවන් ද වෛද්‍යවරයාගේ ම දැනුම මත නො රැඳී ස්වාධීනව රෝග ගැන අධ්‍යයනය කිරීමයි. බටහිර වෛද්‍යවරයාට කැලේ රජා වීමට ඉඩ නො දිය යුතු ය.

ගබ්සාව සම්බන්ධයෙන් නම් දොස්තරයකුගෙන් එයට විරුද්ධ අදහසක් බලාපොරොත්තු නොවිය යුතු ය.