ප්‍රබුද්ධ පීචං සහ ප්‍රියා

දැනට වසර 8කට පමණ පෙර සමාජ ජාල මාධ්‍යය තුල රැල්ලක් ඇතිවිය.

එනම් තම තමන් වඩාත් ම ප්‍රිය කරන ගීත 10ක ලැයිස්තු පල කිරීමයි.

ඉකොනොමැට්ටා බ්ලොගය තුල මෙහි දත්ත ගැන යම් පැහැදිලි කිරීමක් තිබුනි.

නමුත් දත්ත විමසීමේ දී මට අසාමාන්‍ය තත්වයක් දක්නට ලැබුනි.

මේ ලැයිස්තු තුල ක්ලැරන්ස් විජයවර්ධන, ප්‍රියා සූරියසේන ගේ ගීත අඩංගු නොවුනි

එසේම හැම ලැයිස්තුවකම පාහේ අමරදේව, ජෝතිපාල, සුනිල් පෙරේරාගේ නම් තිබුනි.

මට හිතන විදියට නම් ක්ලැරන්ස්, ප්‍රියා, මිල්ටන් මල්ලවාරච්චිගේ ගීත වලට අකමැති කෙනෙක් සිටියි නම් ඔහු සිංහලයෙක් නොවිය යුතුය.

නමුත් ප්‍රියතම ගීත ලැයිස්තුවල ඔවුන්ගේ ගීත නැත.

මෙයට හේතුව ප්‍රබුද්ධ පීචං ශ්‍රේණිගත කිරීමයි.

ප්‍රබුද්ධ පීචං වර්ගිකරණය බිහිවුනේ ජෝතිපාල මහතා මිතුරෙක් සමග කල විහිලු කතාවකිනි.

එහි දී අමරදේව ප්‍රබුද්ධ ගායකයෙක් ලෙසත් තමන් පිචං ගායකයෙක් ලෙසත් හඳුන්වා ගැනුනි.

මෙම වර්ගීකරණයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අනිත් ගායකයන් ද ප්‍රබුද්ධ පීචං රේඛාව තුල ස්ථාන ගත කෙරිනි.

පසුව සුනිල් පෙරේා මහතාද තමන් පීචං ගායකයෙක් ලෙස හඳුන්වා ගත්තේ නෙගටිව්(?) මාකටින් ක්‍රමයක් ලෙස ද?

මිනිසා ස්වභාවයෙන් ම හොඳ නරක, කලු සුදු, පින් පව්, වීරයා දුෂ්ටයා ආකාරයට වර්ගීකරණයට ප්‍රිය කරයි. ඒ අනුව ප්‍රබුද්ධ පීචං වර්ගීකරණයට පෙලඹීමක් ඇතිවීම ස්වභාවිකය.

නමුත් ගැටලුව වන්නේ ප්‍රියා සූරියසේන වැනි ගායකයන් මෙම රේඛාව තුල පිහිටුවිය නොහැකි වීමයි.

ක්ලැරන්ස්, ප්‍රියා ගායක ලැයිස්තුවලින් හැලී යාමට හේතුව මෙය විය හැක.

මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි මෙම ප්‍රවාදයෙන් පැහැදිලි කල නොහැකිවීම අඩුවකි.